- UNGULUS
- UNGULUSsingulare Armillae genus brachiô suspendi solitum. Ita enim Pacuvius apud Festum. Suspensum in laevo brachio ostendo Ungulum. Et Nonius Repugnanti ego porro hunc vi detraxi ungulum. Oscorum linguâ Annulum hâc voce denotari, scribit Festus et Isidorus, Origin. l. 19. c. 32. Sic Plinius de Annulis, l. 33. c. 1. Graeci a digitis appellavêre, apud nos prisci Ungulum vocabant, postea et Graeci et nostri Symbolum. Cur non et Armillae, qua annuli sunt brachiorum? quaerit Barhtolinus. Nam Ungulus videtur annulus dictus, quod cornu in circulo imitetur, licet aliter Isidorus senserit, vel quod rudi saeculô Ungulae, seu cornua annulorum armillarumque vices sustinerent, quemadmodum ebur aliis e cornu brachiale in arcubus adhuc, inter Turcas, Arabesque usitatum, si credimus Bellonio, Observat. l. 2. c. 89. Pro cornu enim ungulam accepissse antiquos, ex signatis plurimorum Auctorum locis, in Observ. de Unicornu, c. 31. evicit Th. Bartholinus: qui ipse anceps haeret, num huc corniculos referre debeat, armillis saepe saepius, velut cognati generis, sociatos: Ita Livius, l. 10. c. 44. Corniculis, armillisque argenteis donat. Nihilque a veritate alienum putat, si Armillam, a tortuosi flexus similitudine cum cornibus, Ungulum vocaverit antiquitas. Caestus namque, Armillis fere similes, in brachiis manibusque ad cornua arietina componit Plinius, l. 11. c. 37. etc. Vide quoque praefatum Thomam Bartholinum, Schediô de Armillis Veterum, §. 4.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.